یادداشت 117-منظره ی دور دست

اگه رک به کسی بگیم که اعتقادمون چیه ناراحت میشن اگه بفهمن مثل همه به باید ها معتقد نیستیم....واسه همین پنهان کاری میکنیم،تظاهر میکنیم و روحمون رو با چیزی که بهش اعتقادی نداریم آزار میدیم....

مگه چی میشه آدم بگه به چیزهای جدیدی باور پیدا کرده؟نباید خیلی راحت به هم بگیم کافر و بی ایمان....این اصلا انسانی نیست،زشته خیلی زشته...

ما به دین های دیگه میگیم اقلیت،به زرتشتیا میگیم آتش پرست مجوس،به یهودی ها میگیم جهود کافر،به مسیحیا میگیم نجس...پس کی خوبه؟یعنی چون من مسلمونم آدم خوبی هم هستم؟نه این معیار مناسبی نیست....خدایا منو از خودم رها کن...

فندق رفت....نه....نمرد....رفت پیش صاحاب اصلیش...خب خوب شد....چون دیگه واقعا تموم پله ها و پاگرد رو هم کثیف کرده بود....موجود کثیف دوست داشتنی با اون دستای کوچولوش....

چندتا کتاب جدید از کتابخونه ستوندم...شعر آفریقای معاصر،رودین اثر ایوان تورگنف،یک دسته گل بنفشه اثر آلبا دسس پدس،لبخند انار اثر مرادی کرمانی و مردی که حرف میزند اثر ماریو بارگاس یوسا...

روزای خوبی در راهه،در دلم احساس شادی دارم،از منظره ی حیات خلوت خونه ،حالا من یه دریاچه ی نقره ای دارم،همون زمینایی که داره واسه کشت شالی آماده میشه،شبها خیلی قشنگ میشه ،بادی که روی دریاچه ی نقره ای میوزه و موج میسازه،چراغ های روشن دور دست،بارون نم نم بهاری،صدای شب و زیباییی...

کلاسای تخصصی هلال دیگه واقعن واقعن داره شروع میشه اونم یه عالمه و پشت سرهم!جاده-آوار-تغذیه-روان درمانی-و احتمالا کوهستان....حتما ازش مینویسم...

آدمای خوبی باشیم...سعی کنیم همو از روی دینمون قضاوت نکنیم...انقد گیر ندیم تا همه چی رنگ ببازه....

میدونی....وقتی چیزی بیش از حد بزرگ باشه دیگه دیده نمیشه،اونوقت میشیم شبیه همون مورچه ای که نمیدونه روی اهرام مصره یا یه پاره آجر...در کنار بشین و زیبایی رو ستایش کن ،همه ی واقعیت ها رو بپذیر،معایب و محاسن رو،تندرو نباش،با عقلت تصمیم بگیر،خدا خودش گفته با فکرت ایمان بیار،مناظر دوردست من اونقدام رویایی نیست فقط تکه ای از واقعیته،هم زیباست و هم زشت ،اما متاسفانه کسی همراهی منو در دیدن این منظره قبول نمیکنه.... اما من همچنان با یه لیوان چای داغ و شیرینی منتظر میمونم...

روزای خوب-جمعه ی معمولی-شستن پله ها-فکر-فرش کج شده و زندگی که خمچنان ادامه داره