گزیده ای از اشعار حافظ-سری 3

1-بلاگردان جان و تن دعای مستمندان است

که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه چین دارد

2-چو گفتمش که دلم را نگاهدار چه گفت

ز دست بنده چه خیزد خدا نگهدارد

3-با خرابات نشینان ز کرامات ملاف

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

4-حافظ به خود نپوشید این خرقه ی می آلود

ای شیخ پاکدامن معزور دار ما را

5-غلام همت آنم که زیر چرخ کبود

ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است

6-حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است

کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

7-محترم دار دلم کاین مگس قند پرست

تا هواخواه تو شد فر همایی دارد